"Zrozumienie moralnej odpowiedzialności za krzywdzenie innych - analiza postaci z powieści "Zbrodnia i kara""

Zadanie polega na wybraniu lektury obowiązkowej, innej niż “Dziady” i przedstawieniu postaci, która zrozumiała, że krzywdzenie drugiego człowieka jest złem wymagającym naprawy. Należy podać tytuł tej lektury oraz jej bohatera, a także uzasadnić swój wybór, przywołując sytuację z lektury ilustrującą tę tezę.

Zdjęcie pokazuje wypełnioną odpowiedź, jednak tekst jest nieczytelny. Aby rozwiązać to zadanie, wybiorę inną lekturę oraz postać, która pasuje do opisu zadania, a następnie uzasadnię wybór.

Tytuł lektury: “Zbrodnia i kara”

Bohater lektury: Rodion Romanowicz Raskolnikow

Uzasadnienie:

Raskolnikow, główny bohater powieści “Zbrodnia i kara” autorstwa Fiodora Dostojewskiego, to student prawa, który popełnia podwójne morderstwo na lichwiarce i jej siostrze. Głównym motywem jego działania jest teoria o “ludziach nadzwyczajnych”, którzy mają moralne prawo do przekraczania norm w imię wyższych celów. Jednak w miarę upływu czasu Raskolnikow zaczyna odczuwać coraz większe wyrzuty sumienia i stopniowo uświadamia sobie, że dokonane przez niego czyny są moralnie niewłaściwe i niosą za sobą poważne konsekwencje zarówno dla niego samego, jak i dla osób z jego otoczenia.

Jedną z kluczowych scen ilustrujących zmianę w myśleniu Raskolnikowa jest moment, gdy mówi on Soni, że “zabił nie tylko starą lichwiarkę, ale przede wszystkim siebie”. W tym uświadomieniu kryje się głębokie zrozumienie, że zbrodnia nie była tylko aktem przemocy wobec innych, ale przede wszystkim aktem samodestrukcji moralnej. Raskolnikow dostrzega, że prawdziwą ofiarą jego czynów jest on sam oraz ludzie, którzy go otaczają i których życie zostało przez niego niszczycielsko zmienione.

Ostatecznie, Raskolnikow decyduje się przyznać do winy i poddać się karze, co jest aktem poszukiwania odkupienia i próbą naprawienia popełnionego zła. To symboliczny akt zrozumienia, że krzywdzenie innych jest czynem, który wymaga naprawy nie tylko w sensie społecznym, ale przede wszystkim moralnym. Jego postawa na końcu powieści pokazuje, że prawdziwa zmiana i możliwość odkupienia przychodzą wraz z uznaniem własnych błędów i odpowiedzialności za ich konsekwencje.